”Yaşamda ve boyutlarda gezinerek besleniyorum; çoğu insanın unutup kapattığı kapılardan ve hayallerden, çoğu zaman bulunduğum ama ait olmadığımı hissetmediğim bu boyuttan.”
1. Sanat anlayışınızdan bahseder misiniz?
“Fantastik kurgusal öyküler” diyebiliriz. Biraz çağdaş minyatür, biraz da ikonografiyedir. Ama hiçbir zaman duygudan, bilinçaltından ve hayal gücünden yoksun değildir. Mesela Türk kültürünün en çok kullanılan imgelerinden biri olan “at” figürleri resimlerimde uzatılmış boyunları, inceltilip uzatılan yüzleri, biraz şaşkın, biraz da mahcup bakan iri gözleri ile bir çocuk masalının içinden çıkıp gelmiş gibidir. Binicisiz ve kuşamsız atlar sadece Türk kültürünün evrensel bir imgesi olmaktan çıkıp, çocukluk dönemine ilişkin “özgürlük ve doğa” kavramlarına ilişkin bir bilinçaltı göndermesidir.
Kadınsı bir zarafet ve inceliğin yansıdığı, kadın figürleri ölçülü, mesafeli duruşu, iri sürmeli gözlerinde hüzünlü bakışları ile kendi yaşamını anlatır. Ellerinde kimi zaman bir demet çiçek, kimi zaman ise bir anahtar tutar. Çoğunlukla aralanmış bir kapının önünde ya da yanında duruyordur. Yapılara ve mekanlara girip çıkmayı sağlayan kapıların; bu somut işlevlerinin dışında felsefeden sanata kadar birçok farklı alanda bir çok farklı anlamı vardır. Antik Çağ’dan başlayarak bir çok inançta “kapılar öbür dünyanın gerçek girişi” gibi algılanır. Hangi malzemeden yapıldığı, büyüklüğü, tek çift veya üçlü oluşu, tasarımı, üstündeki şekilleri nasıl olursa olsun kapı “ bir alemden öbür aleme geçişin zahmetsiz zaman aracıdır. Aydınlık ile karanlık arasındaki geçittir, dişil bir semboldür ve duvarın karşıtlığıdır”. Resme zaman zaman eklenen, kendi bilinçaltından ödünç alınmış yarasalar, kuşlar, desenler, primitif figürler fantastik kurgunun ögeleridir. Bütün ögeler Berna Moran’ın “Gerçekçiliğin zaman, mekân, karakter kavramlarını, canlı-cansız ayrımını tanımayan ve bildik dünyamızın ötesinde alternatif bir dünyayı işin içine katan anlatıların tümüne verilen ad“ olarak tanımladığı fantastik bir anlatım içinde bulunurlar. Bu anlatım aslında fantastik bir kurgudur. Bunca özgür hayal gücü, grafik tasarımın biraz katı geometrik kompozisyon dili ile kurgulanır. Doğacı derinliğin olmadığı, aynı anda farklı mekânsal ve zamansal katmanlar üzerinde yer alan görsel imgeler arasındaki ilişkide, renk çözümlemelerinde görsel estetiğin ödünsüz kuralları işler.
2. Yaratımınızı tetikleyen kaynak nedir?
Yaşamda ve boyutlarda gezinerek besleniyorum; çoğu insanın unutup kapattığı kapılardan ve hayallerden, çoğu zaman bulunduğum ama ait olmadığımı hissetmediğim bu boyuttan.
3. Kendi açınızdan baktığınızda resim yapmak bir çatışma mı yoksa uyum mudur?
Bazen bir çatışma bazen uyum, bazen de aşk… O kadar değişiyor ki ruh halime göre.
4. Gerçeklik kavramı sanat anlayışınızda ne kadar yer kaplıyor?
Gerçeklik dünyamda pek yer almıyor aslında… Biraz masalsı biraz ikonografi, biraz gerçeküstü.
5. Eserleriniz hayatın bir parçası olsaydı nerede olurdu?
Rüya hayatın bir parçası olduğuna göre rüyalarda olurdu.
6. Sizce yaratıcılık bir başlangıç mı yoksa sonuç mudur, açıklar mısınız?
Yaratıcılık her sanatçıda olması gerekir. Her sanatçı bir ağacı, bir insanı ya da doğayı çizer. Fakat yaratıcıkla kendinden bir şeyler katar. Yoksa zaten sanatımızda özgünlük olmuyor. Yaratıcılıkta son nokta yoktur bana göre.
7. Günümüz dünyasına bakıldığında popüler kültürün etkisini eserlerinizde hissediyor musunuz?
Hayır.
8. Toplumsal dünyanın sanat anlayışınızda etkisini olduğunu düşünüyor musunuz?
Hayır.
9. Estetiğin güncel söylemi sizce nedir?
Sanatta, algılanan ve duyumsananın nasıl kavrandığı ve değerlendirildiği, beğeni ya da biçim uygulaması ya da değerlendirmesi.
10. Türkiye’ de kadın sanatçı olmak sizin için ne ifade ediyor?
Türkiye de kadın sanatçı olmanın bir ayrıcalığı yok bana göre. Belki sosyal hayattan çok kendi atölyemde zaman geçirdiğim içindir… Ama bir kadın sanatçı olarak eşimin desteğini aldığım için sanırım başarının yüzde ellisini kendisine borçluyum. Ayrıcalığını yaşamıyorum açıkçası. Herkes gibi sanatımı icra edip, değerli sanatseverlerimizin beğenisine sunuyoruz.
