”Postmodernite yapısında var olan
‘parçalanma ve şizofreni ‘ kavramları benim
için önemli bir ifade biçimi.”
1. Sanat anlayışınızdan bahseder misiniz?
Bütünü bozup parçalıyorum ve o parçalarla yeni bir bütün yaratıyorum. Geçmişe ait izler ve şimdiki zaman, ikisinin harmanlanması. Postmodernite yapısında var olan ‘parçalanma ve şizofreni ‘ kavramları benim için önemli bir ifade biçimi. Burada kendimi anlama ve var edebilme kaygısı ile çabalıyorum. Farklı şeyler anlatmaya çalışmıyorum dünyaya karşı yeni keşifler ortaya koyduğumu iddia edemem.
2. Yaratımınızı tetikleyen kaynak nedir?
Yaşam içerisindeki durumlardan hissettiğim duygulardan ve düşüncelerden oluşan soyut bir kadraj oluşturuyorum. Çalışmalarımın bir çoğunun hikâyesi var bunlar genellikle travmalarım. Onları henüz dillendiremiyorum. Sadece resmediyorum ve not ediyorum. İlham almayı seviyorum: farklı disiplinler, herhangi bir kişi durum veya söz benim için tetikleyici olabiliyor.
3. Kendi açınızdan baktığınızda resim yapmak bir çatışma mı yoksa uyum mudur?
Hayatımın yolunda gidenden ziyade sıkıntıda kalan kısımlarını ele alıyorum. Sorunlarımı sorguladığım bir nokta benim için sanat, bu yüzden çatışma olmak zorunda. Yakın zamanda onlarla arınabilmeyi öğrendim.
4. Gerçeklik kavramı sanat anlayışınızda ne kadar yer kaplıyor?
Yaşamımı bir nevi gözler önüne sunuyorum kendimi ifade ediyorum. Gerçeklikle bu noktada bağdaşıyor. Ama bazen gerçekleri sunmak için farklı üsluplar kullanmak gerekebilir. Çalışmalarım biraz sinematografik aslında, yaşanılmış olanı veya düşünceyi tamamen o an gerçekleştiği haliyle değil temsili haliyle ifade ediyor.
5. Eserleriniz hayatın bir parçası olsaydı nerede olurdu?
Nan Goldin’ nin 1980 yılında Londra da çektiği ‘’ Self-portrait in blue bathroom’’ Mavi banyoda otoportre fotoğrafındaki banyo olabilir. Bana ilham vermişti. ‘Mavinin melankolisi’ çalışmamın çıkış noktası ya da Sylvia Plath’ın yazdığı şiir satırlarından biri harika olurdu.
6. Sizce yaratıcılık bir başlangıç mı yoksa sonuç mudur, açıklar mısınız?
Kesinlikle başlangıç, kafa yoracak ve keşfedecek çok şeyi yanında getiriyor. Yaptığım eserlerin çok sonraları farklı şeylere dönüştüğünü bana söylemek istedikleri olduğunu fark ediyorum, her baktığımda başka bir duyguma yöneliyorum: iyi- kötü, mutlu- mutsuzdan ziyade daha farklı hislere. Bana o duyguyu yaşayıp geride bırakma gücü veriyor. Yaratım, yaratmak ortaya koymak, bir şeyleri başlatmak için ilk hamle.
7. Günümüz dünyasına bakıldığında popüler kültürün etkisini eserlerinizde hissediyor musunuz?
Burada sanatın metalaştırılması ile ilgili bir problem söz konusu. Teknolojinin gelişimiyle iletişim biçimleri gelişiyor ve sanat birçok alanda reklam amaçlı imaj olarak kullanılan bir durumla karşımıza çıkıyor. Pop art ile birlikte gelişen yeni süreçte sanatın hızlı tüketilebilir nesnelerle üretilmesi örneğin. Çalışmalarımda seri üretim olan baskılara yer veriyorum, kolaj çalışmalarımda hazır fotoğraflar dergi, gazeteler kullanıyorum. Sadece malzeme açısından bu durumu değerlendiriyorum. Oluşturduğum yeni süreç içerisinde popüler kültürle ilişkili kavramsal bir alt metin anlatım mevcut değil.
8. Toplumsal dünyanın sanat anlayışınızda etkisini olduğunu düşünüyor musunuz?
Toplumsal dünya dediğimiz şey aslında her gün içerisinde zorunluluklardan dolayı bile olsa bulunduğumuz bir süreç (hayat). Benzer hikâyelerini bildiğim insanları keşfetmek hissetmek değerli. Etkilendiğim ilham aldığım çok nokta var. O toplumsal süreç esnasında içselleştirebildiğin veya eleştirebildiğin her şey olumlu veya olumsuz geliştirici.
9. Estetiğin güncel söylemi sizce nedir?
Sanat alanında güncel bir söylem içerisinde zorundalığı olduğunu düşünmüyorum. Sonuçta belli kurallar çerçevesinde olması gereken bir durum. Fakat artık modernizmden bu yana kurallar da değişkenlik gösteriyor. Özellikle postmodernden beri yapılmaya çalışılan mevzu tam olarak bu sanatçının kaygısı renk veya biçim değildir. Anlatmak istediği düşünce veya eleştiridir.
10. Türkiye’ de kadın sanatçı olmak sizin için ne ifade ediyor?
Temel problem aslında var olma çabası.(kendini gösterebilme, gerçekleştirebilme, ben de buradayım diyebilme kaygısı) Kadın var edendir. Ama herkesten daha fazla çaba göstermek zorundadır, var olmaya çalışırken. Bu konuda kadın erkek diye ayırım yapma noktasına gitmiyorum. Sonuç her türlü aynı. Türkiye’de belli alışıla gelmiş bir takım görsel hafızaların dışına çıkmak istemiyorlar. Farklı eleştirel, kavramsal sanat pratiklerine, malzemelere, fikirlere karşı temkinli bir duruş söz konusu. Yavaş gelişen bir yapıya sahip. Buna rağmen güncele adapte olabilmiş daha eklektik bir yapıyla gelişim gösteren bir kitle de mevcut bu ilerisi içinde umut verici. Seçici davranmakta fayda var. Bu nereden ve nasıl baktığınla da ilgili biraz. Sığ düşünce yapısı içerisinde gelişim gösteremezsin. İlkel insandan beri şartlar değişiyor, düşünceler değişiyor, dünya değişiyor. Tabii ki sanatta evrilecek. Bir süredir bunun karamsarlığı içerisindeydim. Anlaşılıp fark edilemeyecek, gelişim gösteremeyecek gibi hissediyordum. Sonra kafamı farklı yönlere çevirdim. Beni anlamayı tanımayı bekleyen insanlara kendimi anlatıyorum artık.
WESAR BAHAR ATA KİMDİR?
Diyarbakır’da doğdum Zazayım ‘wesar’ ismi buradan geliyor , Bahar demek. sosyal platformlarda daha çok bu ismi kullanıyorum(genelde sorulan bir şey o yüzden belirtmek istedim).
Anadolu Üniversitesi Güzel Sanatlar Fakültesi Resim bölümü mezunuyum. Daha sonra Hacettepe Üniversitesi Güzel Sanatlar Enstitüsü Resim Bölümünde yüksek lisansımı bitirdim. Burada Baskı sanatları üzerine eğitim aldım Prof. Dr. Hasan Kıran’ın baskı atölyesinde ağaç baskı ve gravür üzerine kendimi geliştirme fırsatım oldu.
‘’Fragmantasyon ve Gizdökümcü Görsel Anlatımlar’’ başlıklı tezimle itiraf sanatı ve travmalar üzerine çalıştım. Resim ve Baskı Sanatları alanında işler üretiyorum. Çeşitli ulusal ve uluslararası sergilerde, başarı ödülleri aldım. Kendi atölyemde çalışmalarıma devam etmekteyim.
