‘’Deneme Yazmanın Temel Kuralları’’ ve ‘’Felsefe Okuma Rehberi’’ iki kitapta Nigel Warburton’ a ait, Alfa yayınlarından çıkan kitaplar Ahmet Fethi Yıldırım tarafından dilimize çevrilmiştir. Nigel Warburton , İngiliz bir filozoftur ve alanında estetik ve etik konularında çalışmalarıyla bilinmektedir.
Dün gece sabahladığım bu iki kitaptan bahsedeceğim. Yazma ve okuma konusunda daha önce bir araştırmaya girmemiştim. Çünkü bunlar benim doğal yeteneklerim arasındaydılar ama bu ara bildiğim her şeyi baştan alıyorum.
Hayatı geriye doğru yaşıyormuşsunuz gibi hissettiğiniz nadir ve büyülü zamanlarınız oldu mu? Size ait olmayan yerlerden, insanlardan bağınızı kesip yolunuzu temizlediğiniz zamanlardan bahsediyorum. Bu iki kitabı edinmem ve belki daha fazlasına bakacağım bir süreç içindeyim. Her şey tam olması gerektiği yerde ve tekrar başa dönüyor. Herkes kendi şansını kendisi yaratır.
Yazmak ve okumak birbirinden ayrı değerlendirilebilir mi? Bu İki kitaba baktığımızda bahsi geçen sorum yanıt buluyor. Hayır, bu iki kavram birbirinden ayrı düşünülemez.
‘’Yazmak bir yeteneği göstermek değil, bu yeteneği bilemeye de hizmet eder. Yazmak düşünceleri kaydetmekten çok, düşüncelerin kaynağı olan bir faaliyettir.’’ der Nigel Warburton.
Okumak düşünceleri düzenleme işidir. Vücut için spor ne ise zihnim için okumak da bu eylemin karşılığıdır. Bu iki kitaptan çıkardığım ortak noktaları sıralayacağım.
Okuma
Araştırmalı ve neyi bilmeniz gerektiğini ayıklamalısınız. Bunun için okuma listeleri planlanması gerektiğinden bahsediyor. Okuma yaparken, kitap ya da makaleyi içindekiler kısmına ve tüm bir şekilde göz gezdirilmesi gerektiğinden, gerekiyorsa sonuç kısmını en başta okunması gerektiğini vurguluyor; özellikle parafrag başlarına ve sonlarına ayrıca bakılması gerektiğini yazıyor.
Dinleme
Bu konudan ‘’Felsefe Okuma Rehberi’’ de bahsedilmektedir. Aktif bir dinlemenin en önemli noktası olan argümanları takip edebilme yeteneğine vurgu yapılmaktadır. Düşünsel yazınların ya da konuşmaların bir plan dahilinde anlaşılır bir argümana göre somutlaştığına değiniyor. Argümanın bir noktada kaçırılması aktif dinlemede bütüne zarar vermektedir.
Tartışma
Alanında bilgi sahibi insanlar bulduğunuzda konuşun diyor yazar. Bunun hakikat arayışına daha fazla yaklaşma çabası olduğuna değiniyor. Aktif dinlemenin buradan varılan sonuçla bir meziyet olduğunu söyleyebilirim. Aktif tartışmanın bir muharebe değil: dolaysız, süssüz, karmaşadan uzak cümleler ile düşünceyi berraklaştırma işi olduğunu vurguluyor.
Yazma
İki kitabın da özellikle vurgu yaptığı önemli bölüm burasıdır. Yazmaya başlamadan planlı olmasını altını çizerek vurguluyor. Sorular sorun ve bunlara cevaplar arayın ve mutlaka cevaplayın. Yazmaya ne kadar erken başlarsanız o kadar iyi diye yazıyor yazar. Giriş, ilk izlenim her zaman önemlidir. Konunuzu özgül bir şekilde, dolaysız ve eleştirel irdelediğinizi gösterir. Gelişme, yerinde bir konuya değinilmeli ve bunlar alıntıyla, argümanla ya da örnekle pekiştirilmelidir. Sonuçta ise şatafatlı bir sözle bitirmeye çalışılmamasını, bütün konunun bir iki cümle ile özetlenmesi gerektiğini vurguluyor.
İki kitapta, iyi alışkanlıklar edinilmesi ve yazmaya başlanılması gerektiği sonucuna odaklanıyor.